• Kobiety Biznesu
  • Kobiety Showbiznesu
  • Ikony
  • Warto odwiedzić
  • Warto mieć
  • Biznes
  • Newsy
  • Kontakt
  • Regulamin
Sukces jest kobietą!
  • Kobiety
    • B01A1455 poziom fotograf
      Agnieszka Owczarek-Cząstka: Wartości, wizja i wytrwałość
    • Lucyna Janik foto
      Lucyna Janik dołączyła do projektu #SukcesJestKobietą
    • Alina poziom
      Alina Szynaka: Motywuje mnie odpowiedzialność za rozwój firmy!
    • B01A9618 Joanna poziom1
      Pokora i respekt kreują własną markę!
    • BeataPotoczna poziom
      Beata Potoczna w projekcie #SukcesJestKobietą
    • Kobiety Showbiznesu
    • Kobiety Biznesu
    • Ikony
  • Biznes
    • ikona1234praca7
      Cyberbezpieczeństwo na rynku pracy
    • B01A9601 poziom
      Szczerość w komunikacji to klucz do sukcesu!
    • kobieta sukcesu w biznesie
      Spółka czy jednoosobowa działalność? Co wybrać?
    • ciaza
      Ciąża i macierzyństwo a działalność gospodarcza
    • Renata poziom 5
      Renata Zielezińska: Zalety wirtualnej asystentki
    • W teorii
    • W praktyce
  • Dla Ciebie
    • nastolatka
      Słabe narkotyki? Nie istnieją!
    • kobieta 001
      Jak rozpoznać depresję u nastolatka
    • kleszcz 1 1
      Co musisz wiedzieć o kleszczach?
    • ikona1234zdrowie.leki3
      O interakcjach leków z żywnością
    • mezczyznaikonynowe123
      Przerzuty nowotworowe w kościach się leczy?
    • Moda
    • Design
    • Zdrowie
    • Uroda
  • Warto
    • 4otwarte klatki
      Do tego gangu dołączysz z czystym sumieniem
    • ekologia
      Czy zawróciliśmy na drodze do Zielonego Społeczeństwa?
    • Rubin poziom1
      Hotel Rubinstein w Krakowie zaprasza na Boże Ciało
    • gimnastyka w biurze
      Kiedy dojrzewanie zaczyna się za szybko
    • facebook tabletki
      Problem nastoletniej przemocy w social mediach
    • Warto mieć
    • Warto odwiedzić
    • Warto przeczytać
  • Newsy
    • wilno
      W Wilnie chłodnik doczekał się własnej parady
    • koloryowocow ikona
      Cytrusy i leki to złe połączenie
    • Hotel Bialowieza macnowphoto.pl 2
      Wykorzystaj bon turystyczny w Białowieży!
    • wlosypawie123
      Dietą powstrzymasz siwienie włosów?
    • ból głowy 1
      Można mieć zawał serca i o tym nie wiedzieć?
    • Wydarzenia
    • Ciekawostki
  • Więcej
    • Kontakt
    • Regulamin
  • Facebook

  • RSS

Zdrowie

Rzucaj palenie stopniowo. Dlaczego?

Rzucaj palenie stopniowo. Dlaczego?
Magda Nowak
16 lutego 2023

Palacz przeżywa żal po stracie, niepokój związany z dużą zmianą w jego życiu. Można to porównać do przeżyć sportowca, który nagle dowiedział się, że z powodu kontuzji ma przerwać treningi i pożegnać się na zawsze z rywalizacją. Trzeba dać sobie czas na odnalezienie się w nowej rzeczywistości bez papierosa – mówi dr n. hum. Katarzyna Korpolewska, psycholog społeczna

Z okazji niedawno obchodzonego Światowego Dnia bez Tytoniu dużo mówi się na temat rzucania palenia. Pacjentowi – palaczowi lekarz jednak nie powinien powiedzieć: rzuć palenie, bo masz raka płuca. Rzucanie palenia nie wydaje się takie proste, to proces.

Rozumiem, że z punktu widzenia lekarza, dbającego o zdrowie pacjenta, rzucenie palenia jest koniecznością, tylko że trzeba wziąć pod uwagę psychikę pacjenta. Uzależnienie to nie tylko aspekt chemiczny – ktoś uzależnił się od nikotyny, ale też bardzo poważny problem psychologiczny związany ze stylem życia. Ktoś spotyka się ze znajomymi na papieroska w czasie przerwy w pracy, ma swoje ulubione miejsce w domu, gdzie pali. Jeśli więc lekarz mówi: proszę natychmiast rzucić palenie, często oznacza to, że taki pacjent w ogóle  nie podejmie próby zerwania z nałogiem, bo będzie uważał, że to jest absolutnie niewykonalne. Dlatego w niektórych krajach rekomenduje się stopniowe wychodzenie z nałogu. Przeczytałam ciekawy artykuł o szkoleniu prowadzonym w Australii dla lekarzy. Tłumaczono w nim, że aby pacjent mógł podjąć decyzję o rzuceniu palenia, musi być przekonany, że jest to możliwe.

Kiedy więc pacjent nabiera przekonania, że jest to możliwe?

Kiedy lekarz pokazuje mu różne możliwości. W Australii jest całe szerokie menu dla pacjenta: tabletki z nikotyną, gumy do żucia, plastry, ale też „magiczny patyczek”, który pacjent trzyma w ręku, żeby pamiętał, że rzuca palenie, a jednocześnie w każdej chwili może coś włożyć do ust. W Australii zaleca się ponadto cukierki z lukrecją, bo mają gorzki smak i zabijają potrzebę palenia. Zaleca się także jogę na zasadzie: jak będziesz chciał zapalić, poćwicz. Z czasem, jak będziesz chciał zapalić, twoje ciało w odpowiedni sposób zareaguje. Możesz też biegać. Chce ci się palić? Zrób parę ćwiczeń izometrycznych. Jeśli pacjent widzi tak wiele sposobów na wyjście z nałogu, myśli: ok, to jest możliwe, poradzę sobie, mam wsparcie w lekarzu, który mi to proponuje i zdaje sobie sprawę, że rzucenie palenia nie jest łatwe. Zupełnym przeciwieństwem jest postawa niektórych lekarzy w Polsce: rzuć palenie, bo cię nie będę leczył.

Któryś z pisarzy mówił: rzucam palenie co dwa tygodnie.

No tak. A przy podejściu, o którym opowiadam, nikt pacjentowi nie każe wychodzić z nałogu teraz, natychmiast. Bo wtedy większość palaczy uzna to za nierealne. Można zaproponować przecież przejście na coś zastępczego, określenie sobie, jak długo to będzie trwało. I wtedy wyjście z nałogu zaczyna być możliwe. Mam doświadczenia z kilkoma osobami, które w ten sposób rzucały palenie i wyszły  z nałogu. Trochę to trwało, ale skończyło się sukcesem.

To przypomina sytuację, gdy pacjent ma cukrzycę, a lekarz mu na to: od jutra zmiana diety.

Bardzo często nie da się tego zrobić „od jutra”. I nawet jeśli na poziomie intelektu pacjent zgodzi się z tym, być może w ogóle nie zastosuje diety. Znowu – można wprowadzać ją stopniowo. Okazuje się, że wchodzenie w zdrową dietę też wymaga procesu. Nie dziwmy się więc, że rzucanie palenia jest takie trudne, jeśli ktoś miałby to zrobić gwałtownie.

Dlaczego uzależniamy się od papierosów, narkotyków, alkoholu, jedzenia?

Z jednej strony padamy ofiarą mody. Uzależnienia dotyczą takiego wieku, gdy szukamy swojej drogi w życiu. Mowa o nastolatkach, które szukają akceptacji rówieśników. Ale na studiach wydawałoby się, że mamy do czynienia z zupełnie dorosłymi ludźmi, równie łatwo jest popaść w uzależnienia. To przecież ostatni moment, żeby jeszcze zaszaleć, pobawić się w towarzystwie innych. Młodzi ludzie szukają swojej drogi wśród innych ludzi. Porównują się, dopasowują, eksperymentują. W dodatku palenie papierosów jest kojarzone z rozładowywaniem stresu: zdenerwowało mnie coś, więc muszę natychmiast zapalić. Kiedy więc pan doktor powiedział, że muszę rzucić palenie, pierwszą rzeczą, jaką zrobię po zamknięciu drzwi przychodni, będzie sięgnięcie po papierosa. Bo tak się zdenerwowałem.

Dlaczego niby palenie rozładowuje stres?

Tu nie chodzi o to, że palenie papierosa autentyczne rozładowuje stres, ale o to, że palacz wierzy, że papieros mu w tym pomaga. Takie reguły rządzą paleniem, piciem, podjadaniem, ale też tak może być z zachowaniami agresywnymi –  ludzie rozładowują napięcie w bardzo różny sposób. Na początku więc jest wiara, że puszczenie dymka rozładowuje stres, a potem staje się to naturą człowieka. Trudno sobie wyobrazić zmianę całego stylu życia z dnia na dzień. A przecież palenie jest zakorzenione w naszej codzienności. To są drobiazgi jak np. fakt, że kobieta paląca nie wyjdzie z domu, dopóki nie sprawdzi, czy ma w torebce papierosy. Mężczyzna sprawdza, czy ma zapalniczkę. W domu takiej osoby jest miejsce, gdzie się pali, jest kilka popielniczek. Pewne sytuacje „prowokują do palenia”: zapalam papieroska, gdy piję kawę, po jedzeniu też albo rozmawiając przez telefon. W pracy na przerwie spotykam się ze znajomymi w palarni. To są nawyki, ale też widać, że to jest związane z relacjami społecznymi. Bo w czasie przerwy w pracy, spotykam się z kolegami, którzy palą, ich najlepiej znam, bo najwięcej z nimi rozmawiam w tej palarni. To staje się ważnym elementem życia, kontroluje je.

I to jeszcze jak kontroluje. Mam sąsiadkę, która nie ma wydzielonego miejsca do palenia, chodzi z papierosem po całym domu, a nikotyna spływa po ścianach. Gdy wracam od niej słyszę: idź natychmiast pod prysznic, śmierdzisz.

To prawda, palacze nie czują tego zapachu, ale dla osób niepalących jest on wyczuwalny nawet u zupełnie obcych ludzi. Np. w sklepie rozpoznaję, kto jest palaczem, a kto nie, bo zapach palacza jest bardzo charakterystyczny.

Ale rzucenia palenia jest możliwe?

Oczywiście. Pamiętajmy jednak, że nie jest łatwe. Palacz przeżywa żal po stracie, niepokój związany z dużą zmianą w jego życiu. Można to porównać do przeżyć sportowca, który nagle dowiedział się, że z powodu kontuzji ma przerwać treningi i pożegnać się na zawsze z rywalizacją. Wyjście z nałogu to początek nowego życia, znalezienie nowych upodobań, rozwinięcie nowych przyzwyczajeń i nawyków. Trzeba dać sobie czas na odnalezienie się w nowej rzeczywistości bez papierosa.

Powiedziała pani, że każdy nałóg staje się z czasem naturą człowieka. Co nałogi nam kompensują?

Trudno mówić o kompensacji. Na początku są elementem panującej mody, są związane z najbliższym nam środowiskiem. Nigdy nie słyszałam, by ktoś uzależnił się od alkoholu, bo zaczął sam pić. Pije się w towarzystwie. Pierwszego papierosa na ogół też zapalamy w towarzystwie. Aspirujemy do grupy, która próbuje, jak to fajnie jest zapalić papierosa lub do grupy, która popija alkohol. Takie są początki nałogów. A potem przestaje być ważne, czy inni palą, czy piją, bo nałóg staje się naszą naturą, bardzo charakterystyczną naszą cechą, pewnego rodzaju przymusem. Dlatego po długim locie samolotem palacz musi pędzić przed budynek terminala, by zapalić. Nie szuka towarzystwa. Tu przymus nie polega na tym, że ktoś tak bardzo potrzebuje nikotyny. Po prostu, uwolnił się z samolotu, to co może zrobić? Coś co lubi, czyli zapalić papierosa.

Gdy ostatnio podróżowałam autokarem linii międzynarodowej, usłyszałam pełną oburzenia rozmowę telefoniczną: jestem niewolnicą tego autokaru; żeby w dużym mieście nie było czasu, by zapalić…

No tak to jest. Kiedy palacz jest w domu, wie, że w każdej chwili będzie mógł zapalić, ale jak wsiada do autokaru, do samolotu albo siedzi w poczekalni w przychodni zdrowia, gdzie wie, że nie można palić, to czuje, że musi odzyskać wolność, zdobyć okazję, żeby zapalić.

Fakt, że każdy nałóg zaczyna się przeważnie od chęci przynależności do grupy, jest bardzo niebezpieczny dla nastolatków. Wtedy oprócz chęci przynależności do grupy, jest chęć eksperymentowania. To dlatego często w tym wieku, często zaczynają się problemy alkoholowo-narkotykowe.

Chcemy przynależeć do grupy, na ogół takiej, która czuje się lepsza, dorosła.

Dlaczego ta grupa czuje się lepsza?

Bo jej członkowie pozwalają sobie np. na zapalenie papierosa. Z punktu widzenia dorosłego człowieka jest to śmieszne, jaki to problem, dlaczego na zapaleniu papierosa ma polegać dorosłość, ale jak ma się naście lat, nie ma dyskusji na argumenty. Chcemy, żeby ci inni nas zaakceptowali.

Dziś młodzi sięgają po naprawdę straszne używki, o nieznanym zupełnie składzie. Profilaktyce uzależnień poświęca się za mało czasu. A jeśli już go się poświęca, to na wykład, który młodzi uważają za nudne trucie starych.

Rzeczywiście, wykład na temat szkodliwości narkotyków, palenia papierosów czy picia alkoholu jest zupełnie nietrafioną formą. Młodzi ludzie jej nie kupują. W trakcie trwania wykładów zajmują się kompletnie czymś innym. Bardzo nikły procent młodzieży słucha prelegenta. Sama zajmowałam się profilaktyką i wiem, że jak zaczyna się mówić w inny sposób, młodzież jest zainteresowana.
W jaki sposób pani dociera z przekazem do młodzieży?

W szkole podstawowej zaproponowałam zabawę w sprzedaż narkotyków. Graliśmy w rodzaj eurobiznesu. Okazało się, że największymi zwycięzcami w tej zabawie są duzi dilerzy, natomiast ci, którzy uzależniają się to są frajerzy, bo napędzają dilerom kasę. Frajerzy to kreślenie zaproponowane przez uczniów. Przy okazji porozmawialiśmy o tym, jaką inną cenę płaci się za uzależnienie. Branie odbija się na zdrowiu. Diler zarabia dużo kasy, ale ryzykuje, że go złapią i wyląduje w więzieniu. Frajer uzależnia się, czyli musi płacić dilerowi. Wydając pieniądze na narkotyki, pozbawia się możliwości pójścia do kina, na pizzę z kolegami, kupienia nowej koszulki. Młodzież chętnie angażowała się w czasie takiej zabawy. To nie był bynajmniej wykład, że narkotyki są szkodliwe. Rozmawialiśmy, kto zarabia na narkotykach i jakie koszty ponosi. A żaden młody człowiek nie chce być frajerem karmiącym dilerów.

Robiliście też sporą akcję o alkoholu pod hasłem „Niech alkohol nie popsuje ci zabawy” dla uczniów ostatnich klas gimnazjum i pierwszych liceum. 

Nie mówiliśmy wówczas: alkohol jest wstrętny, zatruje ci mózg. Mówiliśmy, co dzieje się, kiedy młody człowiek zaczyna pić, jakie czekają na niego niebezpieczeństwa. Może zostać oskarżony, zgwałcony, może się wywrócić, złamać rękę itd. Robiliśmy to w formie warsztatów teatralnych – raz wszyscy aktorzy byli pijani, raz wszyscy byli trzeźwi. I nagle okazało się, że bardzo fajnie bawimy się, gdy wszyscy są pijani, ale dużo więcej zyskujemy, gdy wszyscy są trzeźwi, że alkohol to trochę nieprawdziwy gwarant dobrej zabawy, bo i bez niego można się świetnie bawić. Alkohol zwalnia mnie z odpowiedzialności za to, co robię, ale następnego dnia niekoniecznie muszę być szczęśliwy, że to zrobiłem. Rozmawialiśmy też o mitach dotyczących picia alkoholu. Np. niewiele osób wie, że działanie alkoholu można ocenić dopiero 20-30 minut po wypiciu ostatniego drinka. Wiele osób myśli, mogę dalej pić, bo czuję się przytomny, trzeźwy. Tymczasem po upływie pół godziny trudno jest wyraźnie mówić i utrzymać się na nogach. To było dla młodych ludzi odkrywcze. Wciągnęli się, bo to było dla nich coś ciekawego, innego. Rozmawialiśmy o tym, dlaczego piją. Nam nie zależało, żeby im powiedzieć: w ogóle nie sięgajcie po alkohol, tylko: sięgając po alkohol, nie zróbcie sobie krzywdy.

A dlaczego piją?

Dlatego, że uciekają od świata, w którym żyją, nie chcą się mierzyć z problemami. Dlatego, że chcą się bawić, ale nie chcą być potem źle oceniani. Dlatego, że inni z ich towarzystwa też piją. Przed tymi warsztatami były robione badania, które pokazały, że większe problemy z uzależnianiem się od alkoholu mają ci młodzi ludzie, którzy pierwszy raz spróbowali alkoholu z kolegami w bramie. Takich problemów zaś nie mieli młodzi, którzy spróbowali alkoholu, gdy dorośli powiedzieli, chcesz spróbować, jak smakuje szampan, wypij łyczek. Został zachowany dialog  z rodzicami, którzy byli świadomi tego, że młoda osoba chce spróbować. Czym innym jest spróbowanie w towarzystwie rodziców, czym innym w towarzystwie kolegów, w ukryciu.

Rozmawiała Beata Igielska

arch. prywatne

Katarzyna Korpolewska, dr n. humanistycznych, psycholog społeczna. Wykładowczyni akademicka, autorka dwóch programów profilaktyki uzależnień dla młodzieży oraz programu rzucania palenia. Właściciel Profesja Consulting, prowadzi szkolenia dla firm i coaching dla przedstawicieli najwyższego szczebla kadry kierowniczej.

Related ItemsnikotynapaleniepapierosyPolecanerzuć palenierzucanie palenia
Zdrowie
16 lutego 2023
Magda Nowak

Każdy przedmiot ma swoją historię i pomaga tworzyć wyjątkowe otoczenie. Dlatego design odgrywa w naszym życiu tak ważną rolę. Magda trzyma rękę na pulsie designowych nowości

Related ItemsnikotynapaleniepapierosyPolecanerzuć palenierzucanie palenia

More in Zdrowie

nastolatka

Słabe narkotyki? Nie istnieją!

Ela Prochowicz8 czerwca 2025
Read More
kobieta 001

Jak rozpoznać depresję u nastolatka

Karol Pisarski5 czerwca 2025
Read More
kleszcz 1 1

Co musisz wiedzieć o kleszczach?

Magda Dzik-Kordas28 maja 2025
Read More
ikona1234zdrowie.leki3

O interakcjach leków z żywnością

Karolina Nowakowska27 maja 2025
Read More
mezczyznaikonynowe123

Przerzuty nowotworowe w kościach się leczy?

Julia Nieznalska24 maja 2025
Read More
Fot.PAP

Praca mózgu: dysortografia to nie lżejsza forma dysleksji

Sylwia Cukierska22 maja 2025
Read More
ikona1234kobieta.sport .zdrowie

Mięśnie to klucz do zdrowia

Sylwia Cukierska11 maja 2025
Read More
glowne wizyta u ginekologa

Profilaktyka zamiast leczenia: jakie badania ginekologiczne warto robić regularnie?

Ela Prochowicz28 kwietnia 2025
Read More
starsza pani 1

Lecząc nadciśnienie redukujesz ryzyko demencji?

Edyta Nowicka26 kwietnia 2025
Read More
Scroll for more
Tap

Polecane

  • ikona1234praca7
    Cyberbezpieczeństwo na rynku pracy
    W praktyce17 maja 2025
  • B01A9601 poziom
    Szczerość w komunikacji to klucz do sukcesu!
    W praktyce8 maja 2025
  • kobieta sukcesu w biznesie
    Spółka czy jednoosobowa działalność? Co wybrać?
    W praktyce8 maja 2025

Facebook

Copyright © 2015 PressFactory Sp. z o.o., Stworzone przez G-marketing Regulamin

Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Rozumiem Dowiedz się więcej
Prywatność i polityka ciasteczek

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT
Go to mobile version