Zastanawiające jest to, w jakim tempie potrafimy się zakochiwać. Mówimy, że to była miłość od pierwszego wejrzenia albo spadła na nas jak grom z jasnego nieba. Ile jednak trwa „pierwsze wejrzenie” i jak długo spada grom z jasnego nieba? Naukowcy to wiedzą!
Uwaga! Zakochujemy się z prędkością 400 km na godzinę. Takie tempo narzucają bodźce, które są odbierane przez nasze zmysły i docierają do mózgu. Potem wydziela się hormon miłości i gotowe. Wszystko to dzieje się zaskakująco szybko.
Z naukowego punktu widzenia miłość polega na wydzielaniu konkretnych hormonów. Wszystko to dzieje się poprzez odbiór odpowiednich bodźców. Biorą w tym udział wszystkie nasze zmysły, które absorbują okalające je dźwięki czy zapachy. Bodźce docierają do mózgu, tam znajdują podwzgórze i w hipokampie rozpoczynają swoją pracę. Zaczyna się od wydzielania fenyloetyloaminy, a więc hormonu miłości. Późniejsze efekty to już reakcje biochemiczne, które częściej nazywane są po prostu miłością.
Co daje nam miłość? Miłość to właściwie prowodyr irracjonalnych działań, bezkrytycznych ocen i nieuzasadnionych wyborów. Do tego oczywiście dochodzą specjalne moce, które posiadają zakochani. Mogą oni bez przeszkód pracować w dzień i w nocy, nie potrzebują odpoczynku i mają rozszerzone źrenice. Pojawia się u nich także drżenie rąk i potliwość.
To niewiarygodne, że tak przyjemne uczucie zostało zakwalifikowane przez WHO do grona chorób psychicznych. Choć to choroba, której nie leczy się farmakologicznie.
Stan silnego zakochania nigdy jednak nie trwa wiecznie. Trwa on mniej więcej 2-3 lata, potem poziom głównych odpowiedzialnych za to hormonów spada. Mowa tu oczywiście o fenyloetyloaminie i dopaminie. Wtedy też może się pojawić kryzys, który często właśnie na tym etapie prowadzi do zakończenia związku.
Jeśli jednak związek trwa, to w organizmach tworzących go osób zaczynają być wydzielane zupełnie inne hormony – tzw. endorfiny, czyli morfinopodobne czynniki biochemiczne w mózgu. Należą do nich m.in. oksytocyna i wazopresyna. Oksytocyna jest hormonem płodności dla kobiet, hormonem pozwalającym sprowokować i wywołać poród, który jest też wydzielany w dużych ilościach podczas laktacji.
U mężczyzny dominuje wazopresyna, która w łączności z testosteronem daje poczucie silnego związku, wzajemnej pozytywnej zależności.
Nauka potwierdza, że wiek nie jest barierą dla zakochania. Zatem uczucia zakochania mogą doświadczyć zarówno ci, którzy mają 15 lat jak i ci, mający 85. Hormony nie wiedzą co to wiek.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl